هنگامی که خورشید از فراز این منظره‌ی کوهستانی غروب می کند و ماه ِ تقریباً کامل از سوی دیگر سر برمی آورد. ماه با نقطه‌ی اوج خود اندکی فاصله دارد؛ نقطه‌ای که دورترین فاصله‌ی ماه از زمین در مدار بیضوی‌اش است. این ماه٬ کوچک‌ترین و کم‌نورترین ماه کامل امسال بود. بخشی از دیوار بزرگ چین در این تصویر به چشم می‌آید. این دیوار باستانی خود موضوع افسانه‌ای بود که قدمت آن از دوره‌ی فضا هم بیشتر است؛ افسانه‌ای مبنی بر این‌که اگر انسان روی ماه بایستد می‌تواند دیوار چین را ببینید. اما حتی در مدارهای پایین دور زمین هم تشخیص بزرگ‌ترین ساخته‌های دست بشر کاری بسیار دشوار است. ماه با وجود آن‌که در دورترین فاصله از سیاره‌ی زیبای‌مان قرار گرفته است٬ در این سپیده‌دمان آسمان پرنور می‌درخشد و در نوار صورتی کم‌نوری٬ معروف به «کمان ضد-فلق» یا «کمربند زهره»٬ جای گرفته است.
