معبود من !
از خشم تو،به تو پناه می
برم و ازکیفر تو ،باز به آغوش تو می گریزم.
اله من!
من اگر شایسته رحمت توام،
تو شایسته ی کرامت و بخشیدنی،و باران فضل تو باریدنی است.
...عزیز من !
اگر ببخشی ام چه کسی بهتر از تو برای بخشیدن ؟ و اگر از من درگذری ،چه کسی شایسته
تر از تو برای گذشتن و عفو کردن؟
اگر مرگ من اکنون نزدیک می شود و کارهای من ،مرا به تو نزدیک نکرده است،خود
را با مرکب اقرار به سوی تو میکشانم،اقرار می کنم به آنچه هستم و آنچه کرده ام.
خدای من !
بر نفس خویش ستم کردم و نگهداریش را سهل انگاشتم و پاک از او غافل ماندم
.پس وای بر او اگر نبخشی اش.
مولای من!
در تمام ایام زندگیم ،سایه مهر تو بر سر من مستدام بود،این سایه ی خوب را
تا آن سوی مرگ نیز گسترده بدار.
خدایا!
من که در تمام طول حیات جز زیبایی و خوبی و لطافت از تو ندیده ام،چگونه می
توانم گمان کنم که پس از مرگ از من روی بگردانی و چهره دگرگون کنی؟
...
معبودم!
من عمرم را در مسیر غفلت از تو تباه کردم.جوانی ام را،در مستی دوری از تو
پوساندم.به خود ظلم کردم و نفهمیدم.در خسران زیستم و ندیدم.در منجلاب بودم و
درنیافتم.
خدای من!
بیدار نشدم آن روزها که بر تو غره می شدم و به خود نیامدم آن ایام که در
سراشیب خشم کیفربار تو می دویدم.
...
اله من !
اینک این منم بنده تو،که خود را به سوی تو میکشم.بیزارم از آنچه بودم و
آنچه کرده ام.آنقدر که شرم و حیا اجازه نگریستن به رخسارت را به من نمی دهد.و
بخششت را می طلبم که عفو بخشش صفت زیبای کرامت توست.
...
خدایا!
من پناهنده ی دست های توام . مرا مران و به وادی یاس و حرمان نکشان.عاطفه
ات را ازمن دریغ نکنو نهال توقعم را به دست طوفان سرگشتگی مسپار.
...
گزیده ای از دعای شعبانیه
ترجمه سید مهدی شجاعی
